Tuesday, November 29, 2011

A poem by Sabitha teacher in her blog kuuttukari-priyamvada


മൃഗം



കൈകാലുകള്കൂട്ടിക്കെട്ടി
ദൈവനാമത്തില്
കുരലറുത്തു മുറിച്ച്
തൊലി പൊളിച്ച്
വെട്ടി നുറുക്കി
കഷ്ണങ്ങളായി
രുചിക്കൂട്ടുകളില്
വെന്തുമലര്ന്നു
ബിരിയാണിയായെന്റെ
വയററില്കിടക്കുന്നത് ;
ഇന്നലെയോളം
പച്ചപ്പുല്ലും കാടിവെള്ളവുമായ്
ചെല്ലുന്നേരം.....
എഴുന്നേറ്റു നിന്ന് തലകുലുക്കുകയും
തവിടു മണക്കുന്ന
പരുപരുത്ത നാവാല്നക്കി
നന്ദി പ്രകടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത
'കറുമ്പനെ'ന്നു വിളിക്കപ്പെട്ട
ശാന്തനായൊരു
ബലിമൃഗം !
പാവം...... അല്ലേ ?



azeez said...


Thanks teacher. Very good poem. Your poem is not only a pointer to the cruelty towards animals, but is a mirror held against the so-called Muslim believers who desperately seek Jannathul Firdous by slaughtering these poor poor, loving animals. I don't understnad what is the meaning of niyyath, intention. is niyyath a sanction for cruelties which can be done by believers? does religion sanction this, if that is the case, how come we call a religion a religion of love, a religion of mercy, a religion of compassion? how come we call prophet muhammed a messenger sent to all, to all Chara and Achara? When Vedic Hindus sacrificed animals in yaga,which they never do now, we blamed them for being cruel.What about us?Think, lakhs and lakhs of slaughtered animals lying on the streets of Mecca; think lakhs and lakhs of our own "karumbans" and " karumbis", who till yesterday loved us,expressed their love and thanks licking on our hands , now writhing in blood in our homes! what a cruel creatures are we!Thanks teacher, I was really moved by your poem.


28 November 2011 21:28